انواع اتصالات جوشی | حالت های جوشکاری + کاربرد آن ها
اتصال لب به لب
اغلب برای متصل کردن انتهای ورق های مسطح با ضخامت های نسبتاً مساوی به کار می رود در این روش قبل از جوشکاری لبه ی قطعات را آماده می کنند و در صورت لزوم پخ می زنند سپس آن ها را به دقت در یک راستا قرار داده، از جوش شیاری با نفوذ کامل استفاده می شود.
اتصال روی هم
از معمول ترین انواع اتصال جوشی ، اتصال روی هم می باشد که مزایای این اتصال عبارتند از :
- سادگی جف و جور کردن: ساخت این گونه اتصالات نیاز به دقت زیادی نسبت به سایر اتصالات جوشی ندارد. قطعات می توانند روی هم جابه جا شوند تا خطاهای کوچک ساخت را پوشش دهند.
- سادگی اتصال دادن :لبه های قطعاتی که متصل می شوند نیاز به آماده سازی خاصی ندارند و اغلب با برش عادی بریده می شوند.
- اتصال روی هم صفحات با ضخامت های متفاوت
اتصال سپری
در ساخت نیم رخ های مرکب به شکل T و I ، تیر ورق ها، لچکی ها و به طور کلی قطعاتی که تحت زاویه با هم جفت و جور می شوند به کار می رود .
اتصال گوشه گونیا
در ساخت مقاطع جعبه ایی مستطیل شکلی که به صورت تیر یا ستون ساخته می شوند، کاربرد دارد .
اتصال پیشانی
این اتصال نقش باربری ندارد و بیشتر برای نگه داشتن دو یا چند صفحه در یک امتداد به کار می رود .
انواع اتصالات جوشی
نوع جوش به شکل اتصال قطعاتی که به هم وصل می شوند بستگی دارد ، در این مقاله به توضیح انواع اتصالات جوشی می پردازیم که عبارت است از :
جوش شیاری
برای متصل کردن قطعاتی که روی یک سطح و در امتداد هم قرار گرفته اند به کار می رود استفاده از جوش شیاری با هدف انتقال کل نیرو از قطعات متصل شده به نقطه اتصال می باشد بنابراین مقاومت جوش شیاری باید در حد مقاومت قطعات متصل شونده باشد برای چنین منظوری درز جوش طوری طراحی می شود که جوش در تمام عمق قطعه نفوذ نماید به چنین جوشی جوش نفوذی کامل گویند.
در صورتی که جوش در تمام ضخامت قطعات متصل شونده نفوذ نکند به آن جوش شیاری با نفوذ ناقص گفته می شود .
انواع درز جوش های آماده سازی شده جهت جوش شیاری را نشان می دهد.
جوش گوشه
به دلیل سادگی انجام کار و قابلیت استفاده از آن در حالت های مختلف، کاربرد فراوانی دارد. استفاده از جوش گوشه در اتصال روی هم را نشان می دهد.
انواع جوش گوشه را نشان می دهد.